تراوشات مغز پریود من

کاش بیداری و آرامش جمع می شدند

تراوشات مغز پریود من

کاش بیداری و آرامش جمع می شدند

۳

اینروزهایی که گذشت و من هیچ نبودم از خودم !

تنها به بیابان میروم و باز نمیگردانم جان ِ خسته ام را !

من نمیدانم ! هیچ :

از ادب ! حیا ! نان ! عشق ! درد !

...................................

دیروز در اتوبان بودم باز ! میگردم ! میچرخم به دور ِ خود !

..................................

راستی : اگر ما نگردیم به دور خود ! زمین هنوز چرخشی دارد !؟!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد